Eerste maandje Cambodja

4 weekjes verder en al redelijk gewend aan het leven hier.

Zo kijk je hier er niet meer van op als je 3 basisschoolkinderen met zijn 3en op een scooter voorbij ziet rijden, of dat er tijdens het eten even een scooter door het restaurantje komt gereden. Zelfs went het dat je door letterlijk iedereen wordt aangekeken op straat alsof ze nog nooit een buitenlander hebben gezien.

We hebben dan ook al aardig wat dingen gedaan hier. Zo werden we de eerste week al uitgenodigd voor een echte Cambodjaanse bruiloft. Ondanks dat we niet wisten van wie de bruiloft überhaupt was zijn we toch gegaan. Hier hebben we onze ogen uitgekeken. Heel veel mensen, heel veel eten, super harde muziek en heel verkeerde danseressen. Op zo’n bruiloft is het blijkbaar heel normaal om 100x met iemand te proosten tijdens het eten. Ook vinden ze als ze zin hebben het leuk hier om “bottoms up” tegen je te zeggen. Als ze dat doen moet je je bier atten en weigeren is geen optie.

Ook hebben we de studenten ontmoet die ons gaan helpen met onze stage. Ze hebben ons een rondleiding gegeven over de universiteit en gaan mee op veldonderzoek. Op de universiteit keken de studenten je raar aan en wouden ze graag met je op de foto. Bij het veldonderzoek gaan we scooter van boer naar boer en doen we een paar testjes en interviews. Goed is te zien hoe arm de mensen hier zijn. Ze moeten hard werken voor weinig geld en wonen in kleine huizen met hier en daar wat dieren op de boerderij. De mensen zijn heel vriendelijk en bieden je ook graag eten of drinken aan.

Het eten hier is altijd een verassing. Zo zijn we laatst met een collega in een restaurant weesten eten waar we van alles bestelden. Toen kregen we een bakje met beef en een of ander zwart spul erop. We dachten dat dit gewoon kruiden waren dus begonnen te eten. Het was eigenlijk ook nog is best lekker. Totdat Melati zei dat er een mier in haar eten zat. Toen is goed in ons eigen keken bleek het ‘zwarte spul’ een grote hoop insecten te zijn. Ook dacht ik dat het slim was om een of andere grijze saus over mijn eten te gooien. Dit bleek vis met zout te zijn wat men hier 3 maanden laat staan. Het smaakte dan ook letterlijk naar stront. Ondanks dit kun je hier nog best lekker eten ;).

Twee weken geleden zijn we naar de hoofdstad Phnom Pehn geweest. Hier hebben we in een hostel geslapen en werden door onze collega met haar man en kind door de stad rondgeleid. Hier hebben we het nationaal museum bezocht, een boottochtje over de Mekong gemaakt en een gevangenis uit de tijd van de Rode Khmer bezocht. Smiddags hebben we bij onze collega gegeten en ‘s avonds zijn we gaan grillen in een restaurant.

Afgelopen week hebben we alleen op maandag en dinsdag gewerkt. Nadat we onze collega's engels les hadden gegeven hadden we vakantie. Natuurlijk hebben we nog even aan stage gewerkt thuis, maar vrijdag zijn we weer richting Phnom Pehn geweest. Hier hebben we de Killing Fields bezocht (heel indrukwekkend). Ook zijn we savonds weesten stappen. In de hoofdstad zijn genoeg backpackers te vinden dus we hebben ons ook zeker vermaakt.

Nu zijn we weer lekker aan het werk voor onze stage. Dat moet natuurlijk ook gebeuren. Groetjes!